XVI Międzynarodowa Konferencja „Rusycystyka Europejska a Współczesność” – 11-13 września 2019 r.

SEKCJA I
JĘZYKOZNAWSTWO

JĘZYK ROSYJSKI W KONFRONTACJI Z INNYMI JĘZYKAMI

Proponujemy omówienie następujących zagadnień: zbieżności i różnice pomiędzy zestawianymi językami na wszystkich poziomach strukturalnych (fonetycznym, fonologicznym, leksykalnym i frazeologicznym, morfologicznym, słowotwórczym, składniowym, stylistycznym); zjawiska kongruencji międzyjęzykowej, ekwiwalencji i lakunarności, dywergencji i konwergencji; kategorie pojęciowe i odpowiadające im kategorie gramatyczne oraz słowotwórcze; pola funkcjonalno-semantyczne, leksykalno-semantyczne i konceptualne;   aspekty    wykorzystania   wyników   badań konfrontatywnych w    dydaktyce   języków   obcych,   w  teorii  i  praktyce   przekładu,   a   także w opracowywaniu różnego typu słowników dwu- i wielojęzycznych.

SEKCJA II
JĘZYKOZNAWSTWO

INNOWACJE W LEKSYCE WSPÓŁCZESNEGO JĘZYKA ROSYJSKIEGO NA PRZEŁOMIE XX I XXI WIEKU

Planujemy m. in. rozpatrzenie takich zagadnień jak: procesy zapożyczeń obcojęzycznych; procesy semantyczne w leksyce (generalizacja i specjalizacja znaczeń wyrazów; przekształcenia semantyczne wyrazów); zmiany stylistyczne w leksyce; nowe modele słowotwórcze; specjalizacja środków słowotwórczych; słowotwórstwo okazjonalne; uniwerbizacja zestawień wyrazowych; kontaminacja w leksyce i frazeologii; stylistyczne aspekty słowotwórstwa.

SEKCJA III
LITERATUROZNAWSTWO

PIERWIASTEK IRONICZNY W LITERATURZE

Pierwiastek ironiczny w literaturze pięknej jest obecny od zawsze. Jest to specyficzna forma wypowiedzi, dzięki której w różnych epokach autorzy ustosunkowywali się do otaczającej ich rzeczywistości – zwłaszcza tej, wobec której wypowiadali się krytycznie. Doskonałym przykładem realizacji tej strategii jest literatura rosyjska, żeby przypomnieć chociażby twórczość takich mistrzów jak Denis Fonwizin, Wasilij Żukowski, Aleksander Puszkin, Nikołaj Gogol czy Nikołaj Niekrasow. Dwudziesty wiek, a zwłaszcza epoka radziecka, przyniosły całą plejadę pisarzy-ironistów, poczynając od Michaiła Bułhakowa, a kończąc na Wieniedikcie Jerofiejewie. Ten ostatni, będąc jednym z prekursorów rosyjskiego postmodernizmu, wpłynął na odmienne pojmowanie tej kategorii w pisarstwie współczesnych autorów. Temat ironii jest próbą kontynuacji rozważań o parodii, a więc o problemie będącym motywem przewodnim jednej z poprzednich konferencji z cyklu ”Rusycystyka europejska a współczesność”.

SEKCJA IV
KOMPARATYSTYKA LITERACKO-KULTUROWA

ROZUM W ROSYJSKIEJ PRZESTRZENI KULTUROWEJ

W roku jubileuszowym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu przedmiotem komparatystycznego namysłu pragniemy uczynić funkcjonowanie kategorii rozumu w rosyjskiej przestrzeni kulturowej. Semantyczna pojemność danej idei otwiera możliwość wielowymiarowej dyskusji badaczy literatury, kultury i sztuki rosyjskiej różnych epok. Szczególny status myślenia apofatycznego na rozpatrywanym obszarze pozwala jako płodny kierunek refleksji wskazać opozycję racjonalizmu i prawdy wiary/serca, a także zasadzającą się na tej opozycji polemikę okcydentalistów ze słowianofilami, twórczo rekonstruowaną na gruncie literatury i sztuki. Wśród podejmowanych zagadnień może ponadto znaleźć się fenomen inteligencji rosyjskiej i jego artystyczna percepcja. W warunkach ograniczenia swobód społecznych wysokie kompetencje umysłowe stają się przywilejem szczególnym, poszerzającym pole indywidualnej wolności, ale też zarzewiem poczucia odpowiedzialności i troski. Warto w tym aspekcie skierować uwagę ku bohaterom obdarzonym ponadprzeciętną zdolnością do (auto)refleksji, podejmującym wysiłek rozumienia otaczającego świata i konstruowania koherentnej tożsamości. Uznając wymienione kręgi problemowe jedynie za przykłady możliwych nurtów rozważań, pozostajemy otwarci na propozycje innych tematów sytuujących się w szerokim spektrum tytułowego zagadnienia.

SEKCJA V
GLOTTODYDAKTYKA

PARADYGMAT LINGWOKULTUROWY JAKO DETERMINANT W DYDAKTYCE JĘZYKA ROSYJSKIEGO JAKO OBCEGO